Το όνομά του χωριού, Αργύρι, λέγεται ότι προέρχεται από την αρχαία Ελλάδα, διότι στην περιοχή υπήρχε άργυρος από τον οποίο κατασκευάζονταν και τα γνωστά από την ιστορία "αργύρια".

Η ευρύτερη περιοχή της Αργιθέας και των Αγράφων, κατά την αρχαιότητα κατοικήθηκε από τους Αθαμάνες, Ελληνικό Φύλλο και απογόνους του βασιλιά της Βοιωτίας, Αθάμα. Στην συνέχεια προσαρτήθηκε στο Βυζάντιο αλλά κατα καιρούς έγινε προσπάθεια επιρροής και από φυλές όπως οι Κέλτες, οι Σλάβοι και οι Βλάχοι. Επί Τουρκοκρατίας, τα βουνά των Αγράφων κατοικήθηκαν από τους αμαρτωλούς και κλέφτες, που τόσα πολλά χρωστάει στην ύπαρξή τους το ελληνικό έθνος. Πολλοί ήταν αυτοί που έχοντας διαφορές με τους Τούρκους, μη συμφωνώντας να πληρώσουν το χαράτσι αλλά και να υποκύψουν στον τουρκικό ζυγό κατέφευγαν στις δύσβατες βουνοκορφές των Αγράφων.

Κατά την Γερμανό-Ιταλική κατοχή, 1941-1944, τα Αγραφα αποτελούν την βάση και ψυχή της αντίστασης. Σε τούτα 'δω τα μέρη στην συνέχεια θα συγκροτηθούν τα αντάρτικα σώματα ΕΛΑΣ και ΕΔΕΣ και θα φιλοξενήσουν την επαναστατική κυβέρνηση του βουνού (ΠΕΕΑ)

Μετά το τέλος του Β' Παγκόσμιου και τον ερχομό του Εμφύλιου όλο το χωριό σχεδόν θα μεταναστεύσει στο Κομπώτη της Αρτας αφού πίσω στο χωριό μαινόταν οι διαμάχες μεταξύ στρατού και ανταρτών. Ένας εμφύλιος που άφησε ανεξίτηλα τα σημάδια του στους κατοίκους της περιοχής.

Μεγάλη μάστιγα του χωριού, αλλά και γενικά της περιοχής αποτέλεσε η μετανάστευση, η οποία απογύμνωσε την περιοχή από ανθρώπινο δυναμικό και την μετάβαλλε σε χώρα των γερόντων.

Αγέρωχα ως σήμερα μοιάζουν να αντιστέκονται στον χρόνο και στις κακουχίες, σε έναν κόσμο που χάνεται και ερημώνει, κάστρα, γεφύρια, ναοί, ξωκλήσια και πέτρινα σπίτια.

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για την ιστορία του χωριού στα "Ιστορικά στοιχεία για τον οικισμό Αργύρι Αργιθέας" του Κώστα Σπανού.